Het concilie van Nicea, ook bekend als het eerste oecumenische concilie, is één van de belangrijkste gebeurtenissen uit de kerk- en dogmageschiedenis. Het was de eerste keer dat er door middel van een vergadering een scheidslijn werd getrokken tussen juiste en onjuiste theologie, die gold voor de hele kerk. Bovendien is het concilie van Nicea het eerste voorbeeld van actieve bemoeienis van wereldlijke heersers met een intern-kerkelijke kwestie. Het officiële document dat daaruit voortvloeide, het Nicenum of Geloofsbelijdenis van Nicea, heeft echter opvallend weinig invloed gehad, en de tekst die tegenwoordig met die naam wordt aangeduid is een update die op het concilie van Constantinopel (381) werd vastgesteld. Het concilie van Nicea is altijd als een belangrijke mijlpaal beschouwd en zijn besluiten worden door praktisch alle kerken erkend; de orthodoxie kent zelfs een feestdag ter ere van de concilievaders op 29 mei. In het moderne onderzoek is echter ook aandacht gekomen voor schaduwzijden van het concilie, en tegenwoordig wordt Nicea 325 ook wel gebruikt als aanduiding van een soort zondeval van het christendom. Lees verder »