Het Gregoriaans ontleent zijn naam aan Gregorius de Grote, paus van 590 tot 604. Hij zou de componist ervan zijn. Deze mooie legende uit de 8e eeuw berust niet op waarheid, omdat het Gregoriaans én al bestaat zolang de christenen liturgie vieren, én er in oorsprong geen componist bij te pas gekomen is. De melodieën van het Gregoriaans zijn gebaseerd op een aloude oosterse manier van reciteren-zingen-proclameren van teksten, waarbij ongeschreven mondelinge overlevering en improvisatie een grote rol speelt. Voor het psalmodiëren werd ongetwijfeld voortgebouwd op de joodse traditie. Paus Gregorius is in zoverre van belang geweest, dat hij de liturgische teksten heeft geordend en vastgelegd en daarmee in zekere zin aan de wieg heeft gestaan van het gregoriaanse repertoire.  Lees verder »