Door de doop wordt een mens wedergeboren en treedt hij of zij in de genade van God. Tevens wordt hij of zij lid van de kerkelijke gemeenschap. Indien men zonden begaat, is dit een misstap tegen zowel God als de Kerk waarvan men lid is. Via de biecht kan men zich weer verzoenen met beide. Zo valt in het huidige kerkelijk wetboek te lezen: "De gelovigen, die in het boetesacrament hun zonden aan een wettige bedienaar belijden, met berouw en met het voornemen zich te beteren, verkrijgen door de absolutie hun door deze bedienaar verleend van God vergeving van de zonden die zij na het doopsel bedreven hebben, en zij worden tegelijk verzoend met de Kerk, die zij door te zondigen verwond hebben."
Docent kerkelijke recht Olav Boelens beschrijft de geschiedenis van de biecht in het canoniek recht, de tradtionele 'materie en vorm', aflaten, de manier van de biecht, de plaats van de biecht, de bedienaar, het biechtgeheim, de boeteling zelf, en de biechtvader.
