Trouw, 2 oktober 1999
Franciscus is het voorbeeld bij uitstek van de wijze waarop men zich in de klassiek christelijke traditie de ideale relatie mens-natuur voorstelde. Daarbij stond de mens centraal, dan volgden de nuttige en tamme dieren en vervolgens in een lange rij de overige organismen. Alle creaturen waren wel met de mens verbonden in de lofprijzing, maar zeker niet gelijk aan de mens.
Dit beeld van Franciscus lijkt in weinig op dat van de klassieke ecoloog, zegt Jan Boersema. Er gaapt een diepe kloof tussen de levenbeschouwelijke ecologie (deep ecology) en de wijze waarop de christelijke traditie (en Franciscus) tegen de natuur aankeek.
Bron: Tilburg School of Catholic Theology
Externe link:
Lees het artikel
