Andrew Linzey verdiepte zich in de theologie van Lewis over dieren. Linzey argumenteert ter inleiding dat Lewis in zijn eigen tijd een buitenstaander in de theologie was. Dat leverde hem originele ideeën op, bijvoorbeeld zijn theologie over dieren. Linzey heeft oog voor de onzorgvuldigheden en speculaties in Lewis' spreken over dieren, maar destilleert de waardevolle aspecten. Volgens Linzey kan Lewis' theologische opvatting over dieren in vier categorieën worden onderverdeeld: dierenleed, opstanding van dieren, menselijke superioriteit en menselijke wreedheid. Na de uiteenzetting van deze categorieën volgt de conclusie. Drie onderdelen van Lewis' denken over dieren kunnen volgens Linzey met recht relevant genoemd worden: Ten eerste de manier waarop Lewis spreekt over de pijn van dieren, namelijk met voorzichtigheid en zonder al te veel kwalificaties. Ten tweede wijst Lewis op het gebrek aan aandacht voor dieren in de theodicee. En tenslotte Lewis' afwijzing van het gebruik van proefdieren.
Andrew Linzey, C.S. Lewis's theology of animals, in: Anglican Theological Review, vol. 80 (1998). issue 1, p. 60 (22).
