Geert Van Oyen, Een minicursus ‘hermeneutiek van het bijbellezen’. Marcus 6:30-9:50, in: Interpretatie 20,4 (2012), p. 34-36

Samenvatting

In deze bijdrage wil de auteur enkele leestips aanreiken om ten volle de tekst, in dit geval Marcus 6:30-9:50, te laten spreken. De betekenis van de tekst ontstaat door ontmoeting van twee bewegingen. Enerzijds wordt van de lezer gevraagd om zich van enige competentie te voorzien, wanneer de lectuur begint. Anderzijds moet de lezer zich ook als het ware ‘laten doen’ door de tekst. Het is uit die permanente wisselwerking dat de dynamiek van de betekenisgeving ontstaat. Deze ‘heen-en-weer’ beweging is nodig om twee valkuilen te vermijden die bij het lezen van teksten wel eens over het hoofd worden gezien. De eerste bestaat er in dat de lezer zelf alle betekenis in de tekst legt. De tweede bestaat er in dat men denkt dat de tekst een bepaalde inhoud heeft die als een losstaand pakket onveranderd van generatie op generatie kan worden doorgegeven. De werkelijkheid ligt ergens tussenin: het is in het samenspel tussen de betekenis in de tekst en de zingeving door de lezer dat er een ‘betekenis-voor-mij’ ontstaat.