maandag 28 oktober 2013 Het Bijbels Hebreeuws is een doolhof waarin je gemakkelijk verdwaalt. De taal is oud, veel ouder dan onze westerse talen als het Nederlands of het Engels. Wie zich erin verdiept, leeft voor even millennia in het verleden. In de klanken van het Hebreeuws worden eeuwen overbrugd, alsof Mozes zelf Gods geboden aan je voorleest. Het Hebreeuws is ook een moeilijke taal - althans: dat denken veel mensen. Het gebruikt een heel ander lettertype, behoort tot een andere taalgroep dan de onze en kan ook zonder klinkers geschreven worden. De woordvolgorde is anders, de manier waarop verleden en tegenwoordige tijd worden gemaakt, enzovoort. Bijbels Hebreeuws is een kunstmatig gevormde taal, net zoals bijvoorbeeld ‘Nieuwtestamentisch Grieks’. Het Hebreeuws is eeuwenlang bewaard gebleven als de taal waarin werd gebeden en gelezen in de joodse liturgie en de rabbijnse literatuur. In de 19e eeuw is de taal (op)nieuw tot leven gebracht als spreektaal, door met name joodse Europeanen en immigranten die kwamen leven in het toenmalige Palestina. Lees meer in het nieuwe dossier Bijbels Hebreeuws.