Theologisch gezien is het tweede oecumenische concilie een duidelijk verhaal, maar historisch gezien een wespennest. Het staat als een paal boven water, dat de leer van de Drieëenheid in Constantinopel definitief werd vastgesteld na bijna een eeuw van felle dogmatische debatten. Hoe de onderhandelingen of gesprekken echter precies zijn verlopen is niet meer te achterhalen, en wat het precieze verband is tussen het concilie en de geloofsbelijdenis die ermee wordt geassocieerd is nog steeds een open vraag. Het concilie is bijzonder tumultueus verlopen, met name rondom de kerkrechtelijke kwesties die het grootste deel van de zittingen in beslag hebben genomen. Zijn oecumenische status heeft het concilie dan ook pas veel later en dan nog met de nodige aarzelingen gekregen. Lees verder »