Johannes van Damascus (676-749 CE) werd uit de invloedrijke, christelijke Mansoer-familie geboren in de tijd dat Damascus al onder islamitisch bewind stond. Zowel zijn grootvader en vader als hijzelf hebben een rol gespeeld in de regering van de kaliefen. Maar in 706 vertrok Johannes naar Palestina om daar als monnik te leven. Hij is om diverse redenen bekend. Om te beginnen vanwege zijn werk Over het orthodoxe geloof, dat een samenvatting geeft van de leer zoals die zich in de oosterse kerk had ontwikkeld. Vervolgens om zijn verdediging van iconen. Verder vanwege zijn kritiek op de islam, die hij als honderdste en laatste ketterij behandelt in een overzicht van ketterijen. En ten slotte heeft hij ook over de rol van Maria gepreekt en geschreven, terwijl diverse hymnen van hem tot op vandaag in de oosterse kerk worden gezongen.