Het vroege christendom heeft in de eerste eeuwen van zijn geschiedenis een heel aantal vormen van ascese en onthouding gekend. Sommige christenen trouwden niet, in de verwachting dat de Heer spoedig zou wederkomen, of ze betrachtten een uiterste soberheid in hun leefwijze (bijvoorbeeld door heel weinig en in ieder geval geen vlees te eten); anderen trokken zich terug in de woestijn om daar in volstrekte eenzaamheid hun leven te wijden aan de strijd tegen lichamelijke hartstochten; weer anderen sloten zich aan bij celibataire gemeenschappen in kloosters; en sommigen gingen op een pilaar staan om op eenzame hoogte, verheven boven het aards gewoel, tot God te bidden en over hem te mediteren. Lees verder »