• Jacques Taminiaux, Het Thracische dienstmeisje en de professionele denker, Nijmegen, 2000, 239 blz.

De relatie tussen Martin Heidegger (1889-1976) en Hannah Arendt (1906-1975) was, voorzichtig gezegd, complex. Hij was de grote filosoof, zij was zijn leerlinge, en ze vereerde hem. Ze was in de jaren twintig zijn minnares. Maar ze was ook joods, en hij sympathiseerde met de nazi's. Dat leidde bij haar tot verbittering en afstand, en, pas veel later, tot verzoening. Dat verhaal is vaak verteld, onder meer, sterk psychologiserend, door Elzbieta Ettinger in 'Hannah Arendt / Martin Heidegger' (1995, Yale University Press*). Vreemd genoeg is de relatie tussen hun beider werk nooit uitvoerig onderzocht. Daarover gaat dit boek. Uit de buitengewoon grondige en deskundige analyse van de Waalse filosoof Taminiaux komt naar voren hoezeer de controverse tussen de beschouwende zijnsanalyse van Heidegger en het actieve leven van Arendt geworteld is in hun beider interpretatie van de Griekse filosofie. Het boek is niet eenvoudig: het vereist van de lezer een forse dosis wijsgerige training op academisch niveau. Voor die kenners is het helder geschreven, en verhelderend. Bevat bibliografie.
(Biblion recensie, Dr. D.G. van der Steen)

• Bernard Wasserstein, Hannah Arendt en de geschiedschrijving, Den Bosch, 2010, 90 blz.

Uiterst kritische lezing van de historicus Wasserstein waarin Arendts opvattingen er vanuit historisch oogpunt  flink van langs krijgen. Wordt gevolgd door woedend commentaar van Arendt-fans De Schutter en Peeters.
Amusante lectuur.

• Dirk de Schutter, De opdracht van de politiek, Den Bosch, 2007, 88 blz.

Essay van Dirk de Schutter over totalitarisme en bureaucratie volgens Hannah Arendt. Hagiografisch betoog waarin Arendt bijkans heilig verklaard wordt en alle moderne cliché’s over de slechtheid van het Westen er dik bovenop worden gelegd.

• Dana Villa (red.), The Cambridge Companion to Hannah Arendt, Cambridge, 2000, 324 blz.

Verzameling inleidende artikelen over het werk van Arendt. Uitstekende stukken over alle aspecten van het denken van Arendt in goed leesbaar Engels. De stukken geven een goed overzicht van de materie maar zijn niet altijd onkritisch.

• Richard Wolin, Heidegger’s Children, Princeton, 2001, 296 blz.

Boek over het opmerkelijke gegeven dat veel van Heideggers meest vooraanstaande leerlingen van Joodse komaf waren. Wolin argumenteert dat het werk van denkers als Karl Löwith, Hans Jonas en Hannah Arendt alleen begrepen kan worden als reactie op leven en denken van Martin Heidegger. Bevat heldere schetsen van het denken van deze filosofen, maar is vaak erg polemisch van toon.

Bron: Tilburg School of Catholic Theology, met dank aan P. Jonkers.