In 1923 schreef Ball één van zijn belangrijkste 'katholieke' werken: Byzantinisches Christentum. Het boek bestaat feitelijk uit drie delen, elk gewijd aan een ‘heilige’: H. Johannes Climacus (circa 579 - 649), Dionysius de Areopagiet (5/6 e eeuw, niet gecanoniseerd) en H. Simeon de Styiliet (390-459). Helaas voor de lezer bevat het boek geen enkele inleiding, voorwoord of conclusie.

 

In dit artikel gaat Bosman nader in op de mysterieuze inhoud van dit boek van Hugo Ball, met aandacht voor de ontstaansgeschiedenis, de verschillende genres binnen het boek en zijn worsteling met de 'ketterij' van de gosis. Ball zelf heeft altijd sterke dualistische tendensen in zijn denken gekend, maar hij begreep tegelijkertijd dat deze ideeën botsten met zijn hervonden katholieke orthodoxie. Ball probeert deze spanning op te lossen door onderscheid te maken tussen een 'goede' en een 'valse gnosis'.