Hij beschrijft uitgebreid Clara’s leven, roeping en spiritualiteit. Kenmerkend daarvoor is haar diepe wens om Christus te volgen door één met hem te worden door middel van een levenswijze van nederigheid en radicale armoede.
De paus beëindigt zijn toespraak met zijn vurige wens en gebed ‘dat de kloosters van de zusters clarissen mogen doorgaan met het bieden van een authentieke Godservaring door Gods liefdevolle en verlossende aanwezigheid uit te stralen in de wereld van vandaag, die zo’n behoefte heeft aan spiritualiteit en gebed.’
