Het werk van Anikó Daróczi wordt beschouwd als een nieuw geluid in de Hadewijch-studie. Daróczi maakt in dit vuistdikke boek aannemelijk dat Hadewijch haar mystieke ervaringen uitdrukte met behulp van verbale formules en melodiebewegingen, zowel in haar poëzie als in haar proza. Het gaat hier om een zingend spreken vanuit een levende traditie, die niet alleen het hoofd, maar het hele lichaam van de auteur beheerste. Het was Hadewijchs bedoeling met dit zingend spreken de hele persoonlijkheid van de toehoorder te raken, zodat deze zich de tekst in
lectio en
meditatio kon toe-eigenen. Anikó Daróczi’s benadering verklaart veel kenmerken van Hadewijchs poëzie en proza en laat de stem van de schrijfster horen.
Anikó Daróczi,
Groet gheruchte van dien wondere. Spreken, zwijgen en zingen bij Hadewijch, Leuven: Peeters, 2007.
Bron: Tilburg School of Catholic Theology
Externe link:
Bestelinformatie