In deze goed leesbare studie wordt het hedendaagse huwelijk en gezin theologisch onder de loep genomen. Het eerste hoofdstuk beschrijft de veranderingen ten aanzien van huwelijk en gezin in de afgelopen decennia en de uitdagingen en kansen daarvan voor het theologisch spreken, dat in het tweede hoofdstuk uiteengezet wordt. Daarbij wordt zowel het Bijbelse materiaal als het kerkelijke spreken van het Tweede Vaticaans Concilie en daarna positiefkritisch besproken. De auteur schetst een aantal wegen waarlangs huwelijk en gezin ter sprake gebracht kunnen worden: via schepping als door God gegeven, via dood en verrijzenis van Jezus als bron van vreugde door het lijden heen en via verbond als dialogische aandacht. In het derde hoofdstuk worden de gevaren (zoals onzekerheid en tijdgebrek) en de kansen (zoals openheid en huiskerk) voor een religieuze opvoeding binnen het gezin aangeduid. Het vierde en laatste hoofdstuk onderstreept bij wijze van conclusie de samenhang tussen theologie, ethiek en godsdienstpedagogiek. De studie wordt afgesloten met een uitvoerige bibliografie.
