In het boek Judit nemen list en bedrog een duidelijke plaats in. De generaal Holofernes wil Judit verleiden/bedriegen, maar wordt zelf verleid/bedrogen. Ironie speelt in de gesprekken die Judit in het vijandelijke kamp voert een opvallende rol: haar woorden zitten vol dubbele bodems die de personen in het verhaal niet begrijpen, maar de lezer die de afloop kent wel.

Judits list en bedrog zijn nauw verbonden met Gods handelen. God zelf is degene die, zij het ook door middel van Judit, Israëls vijanden door list ten onder brengt (9:10,13). De motieven van de heilige oorlog zijn daarbij niet over het hoofd te zien. Tussen de narratieve momenten van de arrogantie van de vijand (aan het begin) en zijn beschaming (aan het eind) staan verblinding en bedrog. Dit alles opdat God zijn bedreigde volk Israël redt.