Huub Welzen, De dynamiek van de uittocht in Lucas, in: Interpretatie 21,3 (2013), 34-36

Samenvatting
Midden in de Galilese periode van het evangelie volgens Lucas stelt Johannes via twee van zijn leerlingen aan Jezus de vraag of hij de komende is (7:22). Het antwoord van Jezus wijst naar wat ze hebben gezien en gehoord. De tekenen van bevrijding zijn een realisatie van de boodschap uit Jesaja die in de synagoge van Nazaret is voorgelezen (4:18-19). De aanduiding van Jezus als de komende komt nog twee maal voor in Lucas: in 13:35 en 19:38. De context roept verschillende beelden op: dat van een profeet en dat van een koning. Beide beelden worden gebruikt voor het bevrijdend handelen van Jezus. Maar ze houden ook verband met de afwijzing van Gods bevrijding in Jeruzalem. In het lucaanse dubbelwerk is afwijzing een belangrijk element in de voortgang van de verkondiging. Het gespreksonderwerp van Jezus, Mozes en Elia in 9:31 kan men daarom verstaan als niet alleen betrekking hebbend op de komende gebeurtenissen in Jeruzalem, maar ook als een verwoording van de innerlijke dynamiek van de verkondiging. In de parabel van het zaad (8:4-18) wordt deze dynamiek zichtbaar waar de leerlingen de opdracht krijgen de geheimen van het koninkrijk van God te openbaar te maken.