Jo Tigcheler, Paulus Mysticus, Kampen 2009, 112p.
De auteur, onder andere docent aan de KUN voor de Spiritualiteit van het Nieuwe Testament, schreef elf korte hoofdstukken over (de brieven van) Paulus. Hij ziet Paulus als mysticus, tot in de kern van zijn persoon geraakt door een religieuze werkelijkheid, te weten: Jezus en zijn joodse spiritualiteit. De auteur legt voortdurend de nadruk op de 'persoonlijke ervaring' van Paulus die hem er toe aanzet de gezindheid, het vertrouwen, het geloof en bovenal de liefde te stellen boven een slaafse navolging van de religieuze wetten. Hij heeft daarbij te weinig aandacht voor de politieke context en impact van Paulus' 'mystiek'. Tigcheler vertelt hoe Paulus rond het jaar 50 begon met de zogenaamde 'huiskerken', die langzaam aaneengroeiden tot lokale gemeenten. 'Vijftig [dat moet vijf zijn, CGK] jaar later (...) ontstond de droom van een grote wereldkerk'. Dat laatste lijkt een anachronisme. Het 'Lichaam van Christus' lijkt eerder het beeld van de plaatselijke Ekklesia als een functionerend organisme, een model waarnaar de kerk, zoals Tigcheler terecht opmerkt, zou moeten terugkeren.

Bron: Drs. C.G. Kok [biblion recensie]
Externe link: Bestel hier het boek op Bol.com.