De brieven van Petrus worden toegeschreven aan twee afzonderlijke auteurs. Hoewel de schrijver beweert Petrus de apostel te zijn, neemt men aan dat dit in beide gevallen een pseudepigrafische kunstgreep is, om de schrijver (en het schrijven) een grotere autoriteit te verlenen, aangezien de apostel Petrus erg invloedrijk in Klein-Azië was. Dat de brieven niet aan een en dezelfde auteur kunnen worden toegeschreven is te wijten aan de verregaande verschillen in stijl en structuur van de twee brieven. Bovendien is de tweede brief van Petrus duidelijk gebaseerd op de brief van Judas. De brieven van Petrus worden rond het einde van de eerste en het begin van de tweede eeuw gedateerd.

De brieven van Petrus behoren tot de zogenaamde Katholieke Brieven. Hiermee worden de brieven bedoeld die (traditioneel) niet aan Paulus worden toegeschreven. Behalve de brieven van Petrus behoren ook de brieven van Johannes, Judas en Jakobus tot de Katholieke Brieven. De Petrusbrieven komen na de brief van Jakobus en voor de brieven van Johannes.

Deze eerste brief richt zich tot een aantal geloofsgemeenschappen die zich in Klein-Azië (Pontus, Galatië, Kappadocië, Asia en Btynië) hebben opgericht uit de heidenen. Hoewel er geen sprake is van een regelrechte vervolging ondervinden de gelovigen blijkbaar wel moeilijkheden vanwege het feit dat zij zich tot het christendom hebben bekeerd en hiermee de staatsgodsdienst de rug toe hebben gekeerd. De auteur van de eerste Petrusbrief moedigt hen dan ook aan om ontzag voor de overheid te hebben en om bepaalde gedragsregels omtrent de behandeling van vrouwen en slaven in acht te nemen. Verder houdt de auteur de geloofsgemeenschappen voor dat de moeilijkheden die zij ondergaan hen dichter bij Christus brengen omdat zij nu delen in zijn lijden en vervolging.

De tweede Petrusbrief is grotendeels gebaseerd op de brief van Judas en vertoont hiermee een omvangrijke tekstuele overlap. Hoewel de schrijver stelt dat dit zijn tweede schrijven is, wordt er over het algemeen aangenomen dat de eerste en tweede Petrusbrief niet van een en dezelfde auteur afkomstig zijn. De tweede brief van Petrus bestaat uit slechts drie hoofdstukken waarin de lezer onder andere wordt aangespoord om de overlevering van de apostelen trouw te blijven, dwaalleraren te verwerpen en uit te zien naar de terugkomst van Christus.