In 1897 schreef Willem van Rossum een commentaar op het moraaltheologische werk van de Italiaanse theoloog G.B. Pighi over de rol van de biechtvader bij het bepalen of hij in bepaalde gevallen wel of geen penitentie mocht verlenen. Van Rossum stelde zich op het standpunt dat, in lijn met de gedachte van Alphonsus, men zich streng moest opstellen jegens zondaars die weigerden zondige situaties te mijden (occasionarii )of terugvielen in zondig gedrag (recidivi).