Enny de Bruijn vraagt zich af hoe het komt dat binnen de bevindelijk gereformeerde traditie zoveel verzet is tegen verhalen met sprekende dieren. En dat terwijl blijkbaar niemand problemen heeft met kinderboeken waarin Kikker of Beer Bas de hoofdrol vervullen. Ze constateert dat de kern van de discussie in de lezer zelf ligt: “Doorslaggevend is de vraag: hoe symbolisch kun je denken, hoe allegorisch kun je lezen? Neem je alles even letterlijk, of ben je in staat om achter dat onwaarschijnlijke verhaal met sprekende dieren of mythologische figuren een diepere waarheid te ontdekken?” Tolkiens Ring-trilogie fungeert als voorbeeld voor de moraal achter het verhaal, waarbij het goede wint van het kwade. Uiteindelijk vindt De Bruijn dat iedereen voor zichzelf moet afwegen of hij zulke boeken wel of niet leest.
Enny de Bruijn, Tussen leugen en waarheid, in: Reformatorisch Dagblad, maart 2009.
