Het diakonaat is de eerste van de 'hoge' of 'heilige ordes'. Alleen mannen kunnen tot het ambt van diaken worden toegelaten; dit gebeurt door middel van de diakenwijding, dat samen met de priester- en bisschopwijding tot de zeven sacramenten behoort. Kandidaten voor het priesterschap moeten eerst tot diaken gewijd worden, en dit ambt voor bepaalde tijd uitoefenen (meestal omstreeks een jaar), voordat zij tot priester gewijd kunnen worden. Diakens die voorbestemd zijn voor het priesterschap worden transeunt diaken genoemd, en leggen publiekelijk de gelofte af om celibatair te leven. Sinds het Tweede Vaticaans concilie is het ambt van de permanente diaken weer terug in het leven geroepen. Dit ambt staat open voor zowel ongetrouwde als reeds gehuwde mannen die minstens de leeftijd van vijfendertig jaar hebben bereikt. Ongetrouwde permanente diakens leggen ook de gelofte af om celibatair te leven. Gehuwde diakens mogen na het overlijden van hun echtgenote niet hertrouwen, tenzij hier canonieke redenen toe bestaan (bijvoorbeeld wanneer er nog jonge kinderen in het gezin aanwezig zijn). De taken van de diaken zijn het assisteren tijdens de liturgie, het verkondigen van het Woord, en het uitoefenen van de zogenaamde werken van barmhartigheid.


Bron: Tilburg School of Catholic Theology