Het Epifaniefeest op 6 januari is waarschijnlijk pas in de eerste helft van de vierde eeuw ontstaan, in Egypte. Vandaaruit heeft het zich eerst verspreid in het Oosten en daarna in het Westen. De geboorte en de doop van Jezus zullen de oorspronkelijke inhoud van het feest hebben gevormd, maar in de bewaard gebleven getuigenissen, alle van na 360, komen daarnaast ook de aanbidding door de magiërs (tegenwoordig ook wel wijzen genoemd) en de bruiloft te Kana voor.

In dezelfde periode ontstond in het Westen het Kerstfeest, op 25 december, als feest van de geboorte van Jezus. Toen Oost en West elkaars feest in de vierde en de vijfde eeuw overnamen, werd Kerst overal het feest van de geboorte, terwijl het Epifaniefeest twee verschillende inhouden kreeg. In het Oosten is Epifanie de viering van de doop van Jezus geworden, tegenwoordig in de Oosters-Orthodoxe Kerk onder de naam Theofanie. In het Westen kwam de aanbidding door de magiërs centraal te staan en is men het feest later Driekoningen gaan noemen.