Peter Uwe Hohendahl (1936), hoogleraar Filosofie aan Pennsylvania State University, concentreerde zich in zijn (later door andere auteurs veel geciteerde) artikel over Hugo Ball op de expressionistische en dadaïstische periode in Balls leven.   Hij begint en eindigt zijn artikel echter met Balls katholieke periode, welke hij als een soort regressie beschouwt, die door Balls erfgenamen nog eens in de ‘geest van het katholicisme’ herschreven zijn.  Ball komt in deze hagiografieën naar voren, aldus Hohendahl, als ‘de legende van de eenzame Godszoeker’. De auteur merkt vervolgens op dat Balls katholieke literaire erfenis geen enkele invloed gehad heeft op de moderne literatuur. 

 

Hohendahl ziet Balls leven eerder als een ‘geestelijk experiment’, dat voor diens religieuze omkeer ‘met zelden geziene zuiverheid het type van de literaire avant-gardisten tegenwoordig stelt’.  Deze voorkeur voor de dadaïstische Ball is merkbaar door zijn gehele artikel. Hoewel hij ook Balls ‘politieke theologie’ en Byzantinisches Christentum noemt, blijven deze elementen onderbelicht. Hohendahl hint ook nog naar gnostische invloeden op Tenderenda en Byzantinisches Christentum, maar werkt dit niet verder uit.