Zo stelt hij dat Clara’s spiritualiteit begint met de geest van armoede, waardoor zij leeg werd van alles behalve de focus op God. Ook beschrijft de paus kort Clara’s mystieke ervaring op kerstavond 1252. Deze hield in dat Clara de Mis, waarbij zij door haar ziekte niet aanwezig kon zijn, in haar ziekbed kon zien en horen.
De paus noemt Clara een ‘gepassioneerd minnares van de arme, gekruisigde Christus’ en plaatst haar naast Catharina van Siena, die hij een heilige vrouw noemt die het bloed van Christus zo diep beminde, en Teresa van Avila, die van vertrek naar vertrek in de Innerlijke Burcht gaat om zo uiteindelijk God te bereiken, en Theresia van Lisieux (ook: Theresia van het Kind Jezus) die de ‘kleine weg’ van de evangelische eenvoud bewandelde.
