Yves Congar, Vraie et fausse réforme dans l'Église, Parijs: Cerf, 1950 (1re éd.), 1968 (2e éd.). 

Yves Congars schreef zijn ideeën over de hervorming die de Kerk volgens hem nodig had, op in zijn boek Vraie et fausse réforme dans l'Église (1950). Hij wees erop dat de Kerk in de eerste plaats pastoraal diende te zijn in plaats van een statisch ‘intellectueel denksysteem’ als fundament te hanteren, zoals dat in de periode van het neothomisme steeds nadrukkelijker leek te gebeuren.

Daarbij benadrukt hij dat een hervorming geen schisma dient te worden: zie de woorden van Pater Raneiro Cantalamessa, ofm cap en Prediker van het Pauselijk Huis op 6 december 2013 (zie onderstaande link): ‘De theoloog Yves Congar ziet Franciscus in zijn studie over de “Echte en verkeerde hervorming van de Kerk” als het duidelijkste voorbeeld van Kerkhervorming door heiligheid. […] Yves Congar ziet daarin één van de wezenlijke voorwaarden voor “echte hervorming”, hervorming namelijk die hervorming blijft en geen schisma wordt, met andere woorden de bekwaamheid de eigen intuïtie of het eigen charisma niet te verabsoluteren, doch solidair te blijven met het geheel dat de Kerk is.’