De beschrijving van de roeping van Jeremia aan het begin van het bijbelboek fungeert als legitimatie van zijn profetische missie. De nadruk valt bij deze roeping niet op spectaculaire tekenen, die de aanwezigheid en majesteit van de Heer moeten beklemtonen, zoals bij andere grote profeten wel gebeurt. Van het begin af aan is duidelijk, dat de verkondiging van de woorden van de Heer aan hem is gegeven. Daarom vindt de roeping van Jeremia al plaats op jeugdige leeftijd. Van het begin af aan is hij al apart gezet voor deze missie. Er is sprake van een hechte relatie tussen de Heer en Jeremia. Alleen zo kunnen de woorden van de Heer op een integere manier worden gesproken en gestalte krijgen. Het is de Heer samen met Jeremia 'tegen de rest': tegen het geweld van volken, tegenover de ontrouw van de bevolking van Juda. De Heer staat niet automatisch aan de kant van zijn volk. Hij gebruikt het geweld van met name Babel om een gericht te voltrekken over zijn eigen ontrouwe volk. Jeremia krijgt de taak in deze context te profeteren. Het zal het uiterste van zijn krachten vergen. Het werkwoord 'geven' maakt duidelijk, hoe de kracht van de Heer in Jeremia doorwerkt.