De samenvoeging van parochies is een goed moment om het beheer van de begraafplaatsen te verbeteren. Daartoe dient eerst overzicht te ontstaan over de stand van zaken op de verschillende begraafplaatsen. Dat kan aan de hand van de volgende stappen.
-
Hebben alle begraafplaatsen een door de bisschop goedgekeurd reglement?
-
Is van alle begraafplaatsen een sluitende registratie aanwezig?
-
Hoe is de financiële positie van de begraafplaatsen?
-
Hoe zien de begraafplaatsen eruit?
-
Welke tarieven gelden en hoe zijn deze opgebouwd?
Het is niet nodig om op alle begraafplaatsen vervolgens ook dezelfde graven uit te geven en tarieven te hanteren. Ook het begraven van katholieken die eerder niet tot een bepaalde parochie behoorden hoeft niet te worden toegestaan. Verschillen kunnen gemaakt worden, soms is dat ook zeer goed te motiveren. Wat echter altijd wel mogelijk blijft is te werken met één reglement. Nadat de inventarisatie gedaan is, kan men besluiten tot het opstellen van één reglement, met daarin eventueel aparte regelingen voor soorten grafrechten, tarieven en kring van te begraven overledenen per locatie en met het inrichten van één (geautomatiseerde) registratie en administratie. Rechthebbenden worden vervolgens aangeschreven over hun grafrecht en de wijze waarop zij geregistreerd zijn, daarbij wordt het nieuwe reglement meegestuurd.
Aparte rechtspersoon voor de begraafplaatsen
Parochiële begraafplaatsen kunnen worden ondergebracht in een aparte rechtspersoon. Dit zal in het algemeen een publieke kerkelijke rechtspersonen zijn, zodat het beheer en het vermogen kerkelijk blijven. Medewerkers – ook vrijwilligers – van een kerkelijke instelling van de RK Kerk zijn bovendien collectief verzekerd. Het oprichten van een aparte kerkelijke rechtspersoon betekent niet dat ook de grond van de begraafplaats over moet worden gedragen. Ook het meegeven van parochiële middelen is in het algemeen niet aan de orde, omdat een begraafplaats goed te exploiteren is. Dit is anders als er concrete voorzieningen voor de begraafplaats zijn getroffen of als de begraafplaats(en) zwaar achterstallig is/zijn en er jaarlijks zeer weinig begravingen plaatsvinden. Vaak zal het echter zo zijn dat de instelling vrij spoedig een positieve exploitatie kent, van waaruit een eventueel surplus aan de parochie ten goede kan komen. Dit dan wel ná aftrek van de nodige voorzieningen en op initiatief en besluit van het bestuur van de rechtspersoon zelf.
Bron: Tilburg School of Catholic Theology
