Deze bundel behandelt diverse culturele en religieuze aspecten van het sterven van patiënten in een ziekenhuis. Naast postmoderne en islamitische opvattingen wordt ook expliciet ingegaan op christelijke denkbeelden. Speciale aandacht krijgt het orthodox protestantisme, waar sterven veelal als straf van God gezien wordt of als voorportaal van hel en verdoemenis, en het katholicisme. Bij katholieken komt een rijkdom aan rituelen voor, niet alleen rond het sterven (zoals het viaticum, de teerkost, de communie, voor onderweg, en de gebeden der stervenden), maar juist met name rond ziek zijn (het sacrament van de ziekenzalving). Voor een goede ziekenhuispraktijk worden hiervoor de verantwoordelijkheden van de patiënt, de familie van de patiënt, de bedienaar van het sacrament, de kerkelijke autoriteiten en de ziekenhuisgemeenschap nader onderzocht.