In hoofdstuk 3, getiteld ‘Teresa van Avila (1515-1582). Beelden van aanraking’ (pp. 105-141), geeft prof.dr. Hein Blommestijn een korte biografische schets van Teresa van Avila om vervolgens dieper in te gaan op haar beroemdste werk Kasteel van de ziel, ook bekend als Innerlijke burcht. Teresa kreeg van pater Gracián, met wie zij goed bevriend was, de opdracht dit boek te schrijven als gids voor het geestelijk leven van haar medezusters.

Hein Blommestijn beschrijft in de paragrafen van dit hoofdstuk het verloop van dit geschrift en plaatst hierbij zelf zijn commentaar. Hij licht toe hoe Teresa door middel van het geschrift haar medezusters de weg wil wijzen die hen – althans op het niveau van hun bewustzijn - naar de goddelijke oorsprong terugvoert. Die terugreis begint bij het besef dat God in hen woont. Teresa vergelijkt hiertoe de menselijke ziel met een kasteel met daarin zeven verblijven, waarin men door middel van gebed, de liefde voor God en afsterving aan het zelf, steeds verder door kan dringen, tot men het Zevende Verblijf kan binnengaan, waar de mysticus door haar of zijn sterven niet meer van God te scheiden is.

Deel 10 in de Meinema-reeks Sleutelteksten in godsdienst en theologie.